Friday, November 25, 2011

v i m a n a s - References from Ancient Literature

According to Professor Dileep Kumar Kanjilal in his book, Vimana in Ancient India:
In addition to the Vaimanika Shashtra, the Samarangana Sutradhara and the Yuktikalpataru of Bhoja, there are about 150 verses of the Rig Veda, Yajurveda and the Atharvaveda, a lot of literary passages belonging to the Ramayana, the Mahabharata, the Puranas, the Bhagavata and the Raghuvamsa and some references of the darma Abhijnanasakuntalam of Kalidasa, the Abimaraka of Bhasa, the Jatalas. the Avadhana Literature and of the Kathasaritsagara and a number of literary works contained either references to graphic aerial flight or to the mechanism of the aerial vehicles used in old ages in India.
In the Ramayana both the words "Vimana" and "Ratha" have been used:
  • Kamagam ratham asthaya...nadanadipatim (3. 35. 6-7). He boarded the aerial vehicle with Khara which was decorated with jewels and the faces of demons and it moved with noise resembling the sonorous clouds.
  • You may go to your desired place after enticing Sita and I shall bring her to Lanka by air.. So Ravana and Maricha boarded the aerial vehicle resembling a palace (Vimana) from that hermitage.
  • Then the demoness brought the Puspaka aerial vehicle and placed Sita on it by bringing her from the Ashoka forest and she was made to see the battle field with Trijata.
  • This aerial vehicle marked with Swan soared into the sky with loud noise.
Reference to Flying vehicles as Vimana occur in the Mahabharata in about 41 places of which the air attack of Salva on Krisna's capital Dwaraka deserve special notice. The Asura king Salva had an aerial flying machine known as Saubha-pura in which he came to attack Dwaraka. He began to shower hails, and missiles from the sky. As Krishna chased him he went near the sea and landed in the high seas. Then he came back again with his flying machine and gave a tough fight to Krishna staying about one Krosa (about 4,000 ft) above the ground level. Krishna at last threw a powerful ground-to-air weapon which hit the plane in the middle and broke it into pieces. The damaged flying machine fell into the seas. This vivid description of the air attack occurs in the Bhagavata also. We also come across the following references to missiles, armaments, sophisticated war-machines and mechanical contrivances as well as to Vimanas in Mahabharata.
For more on Ramayana, refer to chapters Glimpses XIX, Hindu Scriptures, Dwaraka, War in Ancient India, Survarnabhumi and Sacred Angkor.
The inscriptions of emperor Asoka are by far the most authentic records in support of the existence of aerial flying vehicles which are mentioned as Vimana. The existence of aerial chariots in whatever form it might be was so well-known that it found a place among the royal edicts of the Emperor Asoka which were executed during his reign from 256 B.C.- 237 B.C.
Vatsyana in his Kama Sutra referred to mechanical contrivances in their origin among 64 ancilliary Sciences.
The Arthasastra of Kautilya (3rd century B.C), a treatise mainly dealing with political economy but containing information on kindred scientific topics refers to a class of mechanic known as Saubhika..."
***
A discussion regarding the existence of and the use of flying vehicles in ancient India naturally waits for an advanced state of knowledge in cosmogony. A close and careful study of the Vedic literature shows that it was not just a collection of primeval poetry but a varied literature of a powerful and dynamic society where the people had the knowledge of cloud and vapor, of the season and of the monsoon, of the different types of wind, of the expanse of the sky, of the strength of the wind blowing at high speed and so on. Three types of cloud have been referred to in the Rig Veda (1.101.4). which also states that smoke and vapor surcharged with water turn into cloud. Formation of vapor through heat and the subsequent formation of cloud has been referred to in the Vedas. Indian meteorological concepts thus date back to the age of the Rig Veda. 

Sundara Vimana
***
Dileep Kumar Kanjilal concludes that: "With the passage of time and due to various changes of catastrophes the machines went out of use so that the secrets of its make-up and flying were equally lost. That the discontinuity of technical knowledge of a particular science within the known period of history is not an impossible factor has been shown by the inability to explore the nature of the rustless iron of the pillar of Chandraketu now fixed in Delhi. Hiuentzang, the Chinese pilgrim in the 7th century A.D. referred to 7 story palaces of which no evidence now remains. Sir P. C. Roy had shown that during the period from 1509 B.C. up to the end of the 3rd century B.C.E. methods for the large scale production of metals like gold, silver, copper, iron, tin, lead and mercury and of alloys like brass, bronze, and those of gold and silver with baser materials were known. Large varieties of mineral ores, gems, and precious stones have been described in detail by Kautilya. Knowledge of the fermentation process also reached a fairly advanced state. With a highly developed state of civilization flourishing in art, culture, literature, history, medicine, alchemy, chemistry, physics, mathematics, astronomy, and astrology, geology, trade, commerce, shipbuilding, and agriculture it is natural to think that some sort of flying vehicles as attested by literary references was in all probability known. From the time of Panini upto the time of Bhoja we come across references to the great universities of Taxila, Valabhi, Dhar, Ujjain and Visala etc. The annals of history inform us that the depredations of the foreign tribes began as early as the 2nd century A.D. From two centuries later came succeeding waves of attacks of other foreign hordes like the Arabs, Turks and Afghans. All the well known universities and other centers of learning like the temples, the Viharas and the Bhandaras containing books and other priceless treasures of the Indian heritage had to stand the fire and fury of the marauders. In the dark firmament of devastation and uncertainty a silver lining was, however, seen in the efforts of King Bhoja in the 12th century, when he tried to compile the Sanskrit texts. Glimpses of old heritage survived only in the memory of the people and in stray literary evidences. State patronization for Indian Hindu cultural enterprises in the Turk-Afghan/Islamic period was a misnomer."
The original designation of the flying machine was "Ratha" which gave way for the term "Vimana". The Samarangana Sutradhara unequivocally suggested that the design of the plane was imitated to construct palaces. It was built by the Rbhus for the Gods. Gods as pointed out by Sayana came from remote space in the sky above and the obvious conclusion is that Gods as newcomers on the earth from outer space brought in this technology. The texts of the Rig Veda ranging from the 1st-10th Manadal refers to aerial flying machines as Ratha. In the Yajurveda which is considered chronologically later than the Rg Veda followed by other Brahmanas, the name "Vimanas" occurs. These vehicles were multi-shaped. But the triangular or quadrangular pattern survived owing to their practical utility. Puspaka the aerial vehicel survived in use because of its practical usefulness. In the Vedic texts the configuration of the machines has been broadly shown as triangular. The inside area as it can be gathered from the text was about 9 ft X 9 ft. = 81 sq. ft capable of accommodating 7/8 persons. In a triangular delta wing type this can be easily be made conical to give it greater feasibility and maneuverability. 


***


The descriptions of the flying aerial cities in the Mahabharata seem to indicate a higher degree of scientific achievement and technical skill as the flying cities moved high up above the region of the clouds and very probably in the exosphere region. We have earliest temple design in a seal of the Harmika-sira temple built by King Hubiska at Buddha Gaya of the 1st century B.C.E. which is a rectangular based conical construction. The Virupaksa Temple of Pattakada, of 740 A.D. has a long rectangular base developed into a tapering square or hectagonal construction upwards imitate the Trivistapa type. The overall structural similarity of the temples with a modern helicopter gives overt cognizance to the Samarangana Sutradhara that temples were designed after the models of the flying machines. Even the giant Konaraka temple which resembles the chariot of Surya (Sun God) was of octagonal pattern on large rectangular base measuring 100 ft X 100 ft. X 100 ft. "
(source: Vimana in Ancient India - By Dileep Kumar Kanjilal Sanskrit Pustak Bhandar Calcutta 1985 p. 11-99). For more information, refer to chapter on Hindu Culture).
For more refer to chapters on Sanskrit and War in Ancient India. Also Refer to Vymanika Shashtra - Aeronautical Society of India. For more on Ramayana, refer to chapters Glimpses XIX, Hindu Scriptures, Dwaraka, War in Ancient India, Survarnabhumi and Sacred Angkor.


Here is a survey of some fascinating articles and quotes:
"One time while King Citaketu was traveling in outer space on a brilliantly effulgent airplane given to him by Lord Vishnu, he saw Lord Siva..." "The arrows released by Lord Siva appeared like fiery beams emanating from the sun globe and covered the three residential airplanes, which could then no longer be seen."
Srimad Bhagavatam, Sixth Canto, Part 3.


"The so-called ‘Rama Empire’ of Northern India and Pakistan developed at least fifteen thousand years ago on the Indian sub-continent and was a nation of many large, sophisticated cities, many of which are still to be found in the deserts of Pakistan, northern, and western India. Rama...was ruled by ‘enlightened Priest-Kings’ who governed the cities.
The seven greatest capital cities of Rama were known in classical Hindu texts as ‘The Seven Rishi Cities’. According to ancient Indian texts, the people had flying machines which were called ‘vimanas’. The ancient Indian epic describes a vimana as a double- deck, circular aircraft with portholes and a dome, much as we would imagine a flying saucer.
It flew with the "speed of the wind" and gave forth a ‘melodious sound’. There were at least four different types of vimanas; some saucer shaped, others like long cylinders (‘cigar shaped airships’)."
(source: D. Hatcher Childress, "Ancient Indian Aircraft Technology" In The Anti-Gravity Handbook).
" An aerial chariot, the Pushpaka, conveys many people to the capital of Ayodhya. The sky is full of stupendous flying-machines, dark as night,but picked out by lights with a yellowish glare."

-
Mahavira of Bhavabhuti (A Jain text of the eighth century culled from older texts and traditions).
"The Vedas, ancient Hindu poems, thought to be the oldest of all the Indian texts, describe vimanas of various shapes and sizes: the ‘ahnihotra-vimana’ with two engines, the ‘elephant-vimana’ with more engines, and other types named after the kingfisher, ibis and other animals."

(source:
D. Hatcher Childress, "Ancient Indian Aircraft Technology" In The Anti-Gravity Handbook )
"Now Vata’s chariot’s greatness! Breaking goes it, And Thunderous is its noise, To heaven it touches, Makes light lurid [a red fiery glare], and whirls dust upon the earth."
Rig-Veda (Vata is the Aryan god of wind).

In the Vedic literature of India, there are many descriptions of flying machines that are generally called vimanas. These fall into two categories: (1) manmade craft that resemble airplanes and fly with the aid of birdlike wings, and (2) unstreamlined structures that fly in a mysterious manner and are generally not made by human beings. The machines in category (1) are described mainly in medieval, secular Sanskrit works dealing with architecture, automata, military siege engines, and other mechanical contrivances. Those in category (2) are described in ancient works such as the Rg Veda, the Mahabharata, the Ramayana, and the Puranas, and they have many features reminiscent of UFOs." "There are ancient Indian accounts of manmade wooden vehicles that flew with wings in the manner of modern airplanes. Although these wooden vehicles were also called vimanas, most vimanas were not at all like airplanes. The more typical vimanas had flight characteristics resembling those reported for UFOs, and the being associated with them were said to possess powers similar to those presently ascribed to UFO entities. An interesting example of a vimana is the flying machine which Salva, an ancient Indian king, acquired from Maya Danava, an inhabitant of a planetary system called Taltala."
Richard L. Thompson, Alien Identities
"The cruel Salva had come mounted on the Saubha chariot that can go anywhere, and from it he killed many valiant Vrishni youths and evilly devastated all the city parks."

The Mahabharata

 
There is this account by the hero Krishna that is suggestive of more modern weapons. As he takes to the skies in pursuit of Salva: "His Saubha clung to the sky at a league’s length...He threw at me rockets, missiles, spears, spikes, battle-axes, three-bladed javelins, flame-throwers, without pausing....The sky...seemed to hold a hundred suns, a hundred moons...and a hundred myriad stars. Neither day nor night could be made out, or the points of compass."
"The airplane occupied by Salva was very mysterious. It was so extraordinary that sometimes many airplanes would appear to be in the sky, and sometimes there were apparently none. Sometimes the plane was visible and sometimes not visible, and the warriors of the Yadu dynasty were puzzled about the whereabouts of the peculiar airplane. Sometimes they would see the airplane on the ground, sometimes flying in the sky, sometimes resting on the peak of a hill and sometimes floating on the water. The wonderful airplane flew in the sky like a whirling firebrand - it was not steady even for a moment."

Bhaktivedanta, Swami Prabhupada, Krsna
(Artwork courtesy of The Bhaktivedanta Book Trust International, Inc. www.krishna.com).
Atomic devastation, Indian style
Quotes from The Mahabharata
“Various omens appeared among the gods – winds blew, meteors fell in thousands, thunder rolled through a cloudless sky.”
“There he saw a wheel with a rim as sharp as a razor whirling around the soma…Then taking the soma, he broke the whirling machine..”
“Drona called Arjuna and said…”Accept from this irresistible weapon called Brahmastra. But you must promise never to use it against a human foe, for if you did it might destroy the world. If any foe who is not a human attacks you, you may use it against him in battle..”
“I shall fight you with a celestial weapon given to me by Drona. He then hurled the blazing weapon…”
“At last they came to blows, and seizing their maces struck each other…they fell like falling suns.” 

Until the bombing of Hiroshima and Nagasaki , modern mankind could not imagine any weapon as horrible and devastating as those described in the ancient Indian texts. It seems absolutely incredible that there was an atomic war approximately ten thousand years ago. And yet, of what else could the Mahabharata be speaking?
Yet they very accurately described the effects of an atomic explosion. Radioactive poisoning will make hair and nails fall out.
***
These verses from the ancient Mahabharat:
,,,it was a single projectile
Charged with all the power of the Universe.
An incandescent column of smoke and flame
As bright as the thousand suns
Rose in all its splendor…
…it was an unknown weapon,
An iron thunderbolt,
A gigantic messenger of death,
Which reduced to ashes
The entire race of the
Vrishnis and the Andhakas.
..The corpses were so burned
As to be unrecognizable.
The hair and nails fell out;
Pottery broke without apparent cause,
And the birds turned white…
…After a few hours
All foodstuffs were infected…
…to escape from this fire
The soldiers threw themselves in streams
To wash themselves and their equipment..”
In the way we traditionally view ancient history, it seems absolutely incredible that there was an atomic war approximately ten thousand years ago. And yet, of what else could the Mahabharata be speaking? Until the bombing of Hiroshima and Nagasaki , modern mankind could not imagine any weapon as horrible and devastating as those described in the ancient Indian texts. Yet they very accurately described the effects of an atomic explosion. Radioactive poisoning will make hair and nails fall out. Immersing one’s self in water is the only respite, though not a cure.
(source: Technology of the Gods: The Incredible Sciences of the Ancients - By David Hatcher Childress p. 233 – 239).
http://www.hinduwisdom.info/Vimanas3.htm

v i m a n a s - India had a Superior Civilization


India had a Superior Civilization
India may have had a superior civilization with possible contacts with extraterrestrial visitors, and the flying devices called 'Vimanas' described in ancient Indian texts may underline their possible connections with today's aerospace technology, an Italian scientist told the World Space Conference here today. Dr. Roberto Pinotti asked the delegates to examine in detail the Hindu texts instead of dismissing 'all the Vimana descriptions and traditions as mere myth.' "The importance of such studies and investigations could prove to be shocking for today's man because the existence of flying devices beyond mythology can only be explained with a forgotten superior civilization on earth," he said. Pointing out that Indian Gods and heroes fought in the skies using piloted vehicles with terrible weapons.

Dr. Pinotti said they were similar to modern jet propelled flying machines. 32 secrets: He said certain descriptions of the Vimanas seemed 'too detailed and technical in nature to be labeled as myth.' He cited various texts to show there were 32 secrets relating to the operation of Vimanas, some of which could be compared to modern day use of radar, solar energy and photography. Quoting from 'Vymanika Shastra' he said the ancient flying devices of India were made from special heat absorbing metals named 'Somaka, Soundalike and Mourthwika.' He said the text also discussed the seven kinds of mirror and lenses installed aboard for defensive and offensive uses. The so-called 'Pinjula Mirror' offered a sort of 'visual shield' preventing the pilots from being blinded by 'evil rays' and the weapon 'Marika' used to shoot enemy aircraft 'does not seem too different from what we today called laser technology,' he said. 

Drawing done in 1923 from the vimana texts.
***
According to the Italian expert, the 'principles of Page 1 propulsion as far as the descriptions were concerned, might be defined as electrical and chemical but solar energy was also involved. For instance, the 'Tripura Vimana' mentioned in 'Vymanika Shastra' was a large craft operated by 'motive power generated by solar rays,' Dr. Pinotti said, adding 'its elongated form was surely much closer to that of a modern blimp.' Sophisticated design: According to Dr. Pinotti, the huge 'Shakuna Vimana' described in the text 'might be defined as a cross between a plane and a rocket of our times and its design might remind one of today's space shuttle.' 'Surely, it expresses the most complex and sophisticated aeronautical design among all the other descriptions of Vimanas mentioned in the 'Vymanika Shastra,' he said.

He described the author of the treatise
'Vymanika Shastra' as a man 'attempting to explain an advanced technology.' Dr. Pinotti, who has made an exhaustive study of the history of Indian astronautics, said another text, Samaraanganasutraadhaara had 230 stanzas devoted to the principles of building Vimanas and their use in peace and war. He said ancient Aryans knew the use of the element 'fire' as could be seen from their 'Astra' weapons that included Soposamhara (flame belching missile), Prasvapna (which caused sleep) and four kinds of Agni Astras that traveled in sheets of flame and produced thunder. He said the car that was supposed to go up to Suryamandal (solar system) and the Naksatramandala (stellar system) cannot be dismissed as a myth because of the 'technical nature' of its description. Dr. Pinotti said depictions of space travel, total destruction by incredible weapons and the fact that Vimanas resembled modern unidentified flying objects would suggest that India had a 'superior but forgotten civilization.' 'In the light of this, we think it will be better to examine the Hindu texts' and subject the descriptive models of Vimanas to more scientific scrutiny,' he said.- Jerry W. Decker.........Ron Barker...........Chuck Henderson - Vangard Sciences/KeelyNet

http://www.hinduwisdom.info/Vimanas4.htm

Wednesday, November 23, 2011

v i m a n a s - Some Puranic accounts of Air-Chariots



The Arthasastra of Kautilya (c. 3rd century B.C.) mentions amongst various tradesmen and technocrats the Saubhikas as ' pilots conducting vehicles in the sky'. Saubha was the name of the aerial flying city of King Harishchandra and the form 'Saubika' means 'one who flies or knows the art of flying an aerial city.' 

Kautilya uses another significant word 'Akasa Yodhinah', which has been translated as 'persons who are trained to fight from the sky.' The existence of aerial chariots, in whatever form it might be, was so well-known that it found a place among the royal edicts of the Emperor Asoka which were executed during his reign from 256 B.C. - 237 B. C. The Vaimanika Shastra (Hindi edn) refers to about 97 works and authorities of yore of which at least 20 works deal with the mechanism of aerial Flying Machine, but none of these works is now traceable. The Yuktikalpataru of Bhoja includes a reference to aerial cars in verses 48-50 and a manuscript of the work belonging to the Calcutta Sanskrit College dated at 1870 A.D. We are thus in possession of some manuscript material and from the above it appears that there were Vimanas or aircrafts in ancient India and they followed the route over the western sea i.e. Arabian Sea - Africa - Atlantic ocean - Latin America/Mexico, this being the shortest route. Some ships also might have followed this route, but most of the cargo ships, however, had to follow the longer route over the Pacific ovean via Indonesia - Polynesia - Latin America/Mexico because of the favorable trade winds and the equatorial currents which made the navigation easier.

And if the ancient Indians could perhaps boast of some form of air travel the Nazca lines of Peru acquire an added significance. Not only the scriptural references of aircrafts and the routes of navigation, even some base landing sites might have possibly been found in the tangled outlines and figures in the Pampas of Nazca. Maria Reiche, a German scientist, through her life-long dedication studied these seriously, preserved them from destruction and publicised them before the world. The huge figures which are visible from the sky might have helped the ancient pilots (Sauvikas) of India to land in Peru.

(For more information please refer to Chapters on Pacific, Suvarnabhumi, War in Ancient India, Hindu Scriptures and Seafaring in Ancient India).
(Artwork courtesy of The Bhaktivedanta Book Trust International, Inc. www.krishna.com).

The Nazca lines of Peru seem to be landing signal for the air chariots of pre-Colobian times. There are several references in Sanskrit texts about the Indian Vimanas carrying kings and dignitaries to pataldesa. Ramayana describes Ravana's flight from Varunalaya (Borneo) to Rasatala (Peru).

Prof. D. K. Kanjilal analyses the legend of the Matsya Purana (chapters 129) in his Vimana in Ancient India in the following words:

"Behind the veil of legend and scientific truth comes out that three flying-cities were made for and were used by the demons. Of these three, one was in a stationary orbit in the sky, another moving in the sky and one was permanently stationed in the ground. These were docked like modern spaceships in the sky at particular time and at fixed latitude/longitudes. Siva's arrow obviously referred to a blazing missile fired from a flying satellite specially built for the purpose and the brunt spaceship fell in the Indian ocean. Vestiges of onetime prosperous civilization destroyed in battles only flicker through these legends.

These references sharply point to the use of some kind of aerial flying vehicles known as Vimana apart from mechanical contrivances, armoured cars, various types of missiles etc. These references sounding queer and unscientific even in recent past have been approximated to the present-day technology through the innovation of highly sophisticated weapons and of the space-satellites like Mariner, Vostok, Soyuz, Aryabhatta etc. These facts require more than a passing notice.
The flying vehicles were firstly designated Ratha (vehicle or carriage) in the Rig Veda.

Vimanas possessed a very high speed. This aerial vehicle was triangular, large, 3-tier uneven and was piloted by at least three persons (tribandhura). It has three wheels which were probably withdrawn during aerial flight. In one verse the chariot is said to have three columns. It was generally made of anyone of the three kinds of metals, gold, silver or iron but the metal which usually went into its make up according to the Vedic text was gold. It looked beautiful. Long nails or rivets were attached to it. The chariot had three types of fuel. Possessing very fast speed, it moved like a bird in the sky soaring towards the Sun and the Moon and used to come down to the earth with great sound.

(source: The Indians And The Amerindians - By Dr. S. Chakravarti p.141-146). Also Refer to Vymanika Shashtra - Aeronautical Society of India.
http://www.hinduwisdom.info/Vimanas2.htm

v i m a n a s - Introduction

In the Vedic literature of India, there are many descriptions of flying machines that are generally called Vimanas. India's national epic, The Mahabharata, is a poem of vast length and complexity. According to Dr. Vyacheslav Zaitsev: "the holy Indian Sages, the Ramayana for one, tell of "Two storied celestial chariots with many windows" "They roar like off into the sky until they appear like comets." The Mahabharata and various Sanskrit books describe at length these chariots, "powered by winged lighting...it was a ship that soared into the air, flying to both the solar and stellar regions."
There is a just a mass of fascinating information about flying machines, even fantastic science fiction weapons, that can be found in translations of the Vedas (scriptures), Indian epics, and other ancient Sanskrit text.
There are no physical remains of ancient Indian aircraft technology but references to ancient flying machines are commonplace in the ancient Indian texts. Several popular ancient epics describe their use in warfare. Depending on one's point of view, either it contains some of the earliest known science fiction, or it records conflict between beings with weapons as powerful and advanced as anything used today.
Above all we need to remember: absence of evidence is not evidence of absence.

Grandiose time scales
Hinduism’s understanding of time is as grandiose as time itself. While most cultures base their cosmologies on familiar units such as few hundreds or thousands of years, the Hindu concept of time embraces billions and trillions of years. The Puranas describe time units from the infinitesimal truti, lasting 1/1,000,0000 of a second to a mahamantavara of 311 trillion years. Hindu sages describe time as cyclic, an endless procession of creation, preservation and dissolution. Scientists such as Carl Sagan have expressed amazement at the accuracy of space and time descriptions given by the ancient rishis and saints, who fathomed the secrets of the universe through their mystically awakened senses.
(source: Hinduism Today April/May/June 2007 p. 14).
"European scholarship regards human civilization as a recent progression starting yesterday with the Fiji islander, and ending today with Rockefeller, conceiving ancient culture as necessarily half savage culture." It is a superstition of modern thought that the march of knowledge has always been linear." "Our vision of "prehistory" is terribly inadequate. We have not yet rid our minds from the hold of a one-and-only God or one-and-only Book, and now a one-and-only Science."

~ wrote Shri Aurobindo Ghosh (1872-1950) most original philosopher of modern India. For more refer to chapter on Quotes21_40).

Unlike time in both the Judeo-Christian religious tradition and the current view of modern science Vedic time is cyclic. What goes around come around. The Vedic universe passes through repetitive cycles of creation and destruction. During the annihilation of the universe, energy is conserved, to manifest again in the next creation. Our contemporary knowledge embraces a version of change and progress that is linear. The ascendancy of Christianity brought the first major shift to historiography as handed down by the Greeks. Rejecting the cyclic understanding of existence, Augustine (AD 343-430) saw history as moving in a linear path, purposely from point A to point B.
(source: Searching for Vedic India – By Devamrita Swami p. 335 and 47).
“The ancient Hindus could navigate the air, and not only navigate it, but fight battles in it like so many war-eagles combating for the domination of the clouds. To be so perfect in aeronautics, they must have known all the arts and sciences related to the science, including the strata and currents of the atmosphere, the relative temperature, humidity, density and specific gravity of the various gases...”
~ Col. Henry S Olcott (1832 – 1907) American author, attorney, philosopher, and cofounder of the Theosophical Society in a lecture in Allahabad, in 1881.
***
"absence of evidence is not evidence of absence." - Dr Carl Sagan (1034 - 1996)
"Facts do not cease to exist because they are ignored." - Aldous Huxley (1894-1963).
"Don't let your minds be cluttered up with the prevailing doctrine." - Alexander Fleming (1881-1955).
“To deny to Babylon, to Egypt and to India, their part in the development of science and scientific thinking is to defy the testimony of the ancients, supported by the discovery of the modern authorities. - L. C. Karpinski
“Thus we see that India’s marvels were not always false.” - Lynn Thorndike.
***
Frederick Soddy (1877 - 1956) English born scientist. Studied in the University of Oxford. From 1900 to 1902 and was Chemistry assistant in the University of McGill, Montreal, where he co-worked with Rutherford. He received in 1921 a Nobel Prize Laureate in Chemistry. He awarded the Nobel prize in 1921 - ""for his contributions to our knowledge of the chemistry of radioactive substances, and his investigations into the origin and nature of isotopes" In 1903, with Sir William Ramsay, Soddy verified that the decay of radium produced helium.
He had a great regard for the Indian epics of Ramayana and The Mahabharat. In 1909 when academics were first beginning to grasp the awesome power of the atom, he did not take these ancient records as fable.
In the Interpretation of Radium (1909) he wrote these lines:
“Can we not read into them some justification for the belief that some former forgotten race of men attained not only to the knowledge we have so recently won, but also to the power that is not yet ours?”
When Dr Soddy wrote the book, the atom-bomb box of Pandora had not yet been opened.
In 1909 when academics were first beginning to grasp the awesome power of the atom, physicist Frederick Soddy wrote in his Interpretation of Radium: "I believe that there have been civilisations in the past that were familiar with atomic energy, and that by misusing it they were totally destroyed."
(source: We Are Not The First: Riddles of Ancient Science - By Andrew Tomas p. 53). For more refer to chapter on War in Ancient India.
Ramchandra Dikshitar (1896 – 1953) was a Professor of historian at Madras University and author of several books including War in Ancient India and Studies in Tamil language and history. In a special chapter of his book, he waxed poetic over his country’s contribution to aviation – inventing it!
Said the proud historian back in 1944:
“No question can be more interesting in the present circumstances of the world than India ’s contribution to the science of aeronautics. There are numerous illustrations in our vast Puranic and epic literature to show how well and wonderfully the ancient Indians conquered the air. "
"To glibly characterize everything found in this literature as imaginary and summarily dismiss it as unreal has been the practice of both Western and Eastern scholars until very recently. "
"The very idea indeed was ridiculed and people went so far as to assert that it was physically impossible for man to use flying machines. But today what with balloons, aero planes and other flying machines a great change has come over our ideas on the subject.”
…”the flying vimana of Rama or Ravana was set down as but a dream of the mythographer till aeroplanes and zeppelins of the present century saw the light of day. The mohanastra or the “arrow of unconsciousness” of old was until very recently a creature of legend till we heard the other day of bombs discharging poisonous gases."
(source: Technology of the Gods: The Incredible Sciences of the Ancients - By David Hatcher Childress p. 168 - 170).
Alexander Gorbovsky ( ?) an expert at the Russian Munitions Agency has written:
The Mahabharata - an ancient Indian epic compiled 3000 years ago - contains a reference to a terrible weapon. Regrettably, in our age of the atomic bomb, the description of this weapon exploding will not appear to be an exaggeration: '.... a blazing shaft possessed of the effulgence of a smokeless fire (was) let off...'. That was how this weapon was perceived. The consequences of its use also evoke involuntary associations. '... This makes the bodies of the dead unidentifiable. ... The survivors lose their nails and hair, and their food becomes unfit for eating. For several subsequent years the Sun, the stars and the sky remain shrouded with clouds and bad weather'.
"This weapon was known as the Weapon of Brahma or the Flame of Indra......".
(source: Riddles of Ancient History - Alexander Gorbovsky, The Sputnik Magazine, Moscow, Sept. 1986, p. 137).
Walter Raymond Drake (1913 - 1989), a British disciple of Charles Fort, published nine books on the ancient astronaut theme, the first four years earlier than Erich Von Däniken's bestseller Chariots of the Gods.
In his book Gods and Spacemen in the Ancient East, he wrote:
"The Ramayana telling in magic imagery the quest of Rama for his stolen wife Sita, has thrilled the people of India for thousands of years; generations of wandering story-tellers have recited its 24,000 verses to marveling audiences captivated by this brilliant panorama of the fantastic past, the passions of heroic love, tragedies of dark revenge, aerial battles between Gods and Demons waged with nuclear bombs; the glory of noble deeds; the thrilling poetry of life, the philosophy of destiny and death.
This wonderful epic of the ‘Ramayana’ the inspiration of the world’s great classic literature, intrigues us most today by its frequent allusions to aerial vehicles and annihilating bombs, which we consider to be inventions of our own 20th century impossible in the far past. Students of Sanskrit literature soon revise their preconceived ideas and find that the heroes of Ancient India were apparently equipped with aircraft and missiles more sophisticated than those we boast today."
He has observed about today's Spiritual sterility :
"No longer can people accept the dusty dogma of the past without question. In reaction to paganism the Christian Church dethroned the old Gods and closed men’s minds to the living universe. We ask ourselves whether God the Creator of countless worlds in many dimensions possibly paralleled by a universe of anti-matter would incarnate a unique Being on our tiny Earth for a purpose which is still not clear. The Virgin Birth and the Resurrection were not confined to Christianity but were common to most of the religions of Antiquity; some theologians speculate that the Crucifixion of Christ represented the murder of Tammuz, the Babylonian fertility God on the Dying King of many ancient cults. The Dead Sea Scrolls surprise us by not mentioning Christ or Christianity, the Essene teachings suggest that some of the Christian doctrine originated a century earlier. Nothing is gleamed of Christ from contemporary sources, surprising in an age of classic writers; almost all we know of Him is from Church written by imaginatives decades later. Perhaps Christianity is a Myth necessary to the evolution and inspiration of man during the lost Piscean age? Man’s questing soul soars beyond the dogmatic creeds of yesterday to the cosmic religion of tomorrow.
The oldest source of wisdom in the world must surely spring from India , whose initiates long ago probed the secrets of heaven, the story of Earth, the depths of Man’s soul, and propounded those sublime thoughts which illumined the Magi of Babylon, inspired the philosophers of Greece and worked their subtle influence on the religions of the West. "
(source: Gods and Spacemen in the Ancient East - By Walter Raymond Drake p. 25 and 226 and 9 - 49).
Erich von Daniken (1935 - ) known as the father of the ancient astronaut theory and Swiss author of many books including Chariots of the Gods has extensively written about the flying apparatus, the Vimanas in the epics of India and observes that:
"We must not be cowards as to dismiss such traditions as pointless myths and acclaim the authors’ poetic imaginations. The large number of similar accounts in ancient scriptures turns a suspicion into certainty: the ‘gods’ used A or H weapons from unknown flying objects. No, No, revered experts, you must accept it in the end. The stories of the chroniclers were not the products of their macabre imagination. What they handed down was once the stuff of experience, ghastly reality. "
I realized that foreign sacred books are arrogantly dismissed by Bible-soaked Westerners: “Our religion is incomparably deeper and truer!” I cannot stand this denigration of other religions.
(source: According to the Evidence - By Erich von Daniken p. 161 and Chariots of the Gods - By Erich von Daniken p. 1 - 50)
The revolutionary contents of the Vedas
For a quick glimpse at what unsung surprises may lie in the Vedas, let us consider these renditions from the Yajur-veda and Atharva-veda, for instance.
" O disciple, a student in the science of government, sail in oceans in steamers, fly in the air in airplanes, know God the creator through the Vedas, control thy breath through yoga, through astronomy know the functions of day and night, know all the Vedas, Rig, Yajur, Sama and Atharva, by means of their constituent parts."
" Through astronomy, geography, and geology, go thou to all the different countries of the world under the sun. Mayest thou attain through good preaching to statesmanship and artisanship, through medical science obtain knowledge of all medicinal plants, through hydrostatics learn the different uses of water, through electricity understand the working of ever lustrous lightening. Carry out my instructions willingly." (Yajur-veda 6.21).
" O royal skilled engineer, construct sea-boats, propelled on water by our experts, and airplanes, moving and flying upward, after the clouds that reside in the mid-region, that fly as the boats move on the sea, that fly high over and below the watery clouds. Be thou, thereby, prosperous in this world created by the Omnipresent God, and flier in both air and lightning." (Yajur-veda 10.19).
" The atomic energy fissions the ninety-nine elements, covering its path by the bombardments of neutrons without let or hindrance. Desirous of stalking the head, ie. The chief part of the swift power, hidden in the mass of molecular adjustments of the elements, this atomic energy approaches it in the very act of fissioning it by the above-noted bombardment. Herein, verily the scientists know the similar hidden striking force of the rays of the sun working in the orbit of the moon." (Atharva-veda 20.41.1-3).
(source: Searching for Vedic India - By Devamitra Swami p. 155 - 157). For more refer to chapter on Hindu Culture and Advanced Concepts).
***
The mention of airplanes is found many times throughout Vedic literature, including the following verse from the Yujur-Veda describing the movement of such machines:
"O royal skilled engineer, construct sea-boats, propelled on water by our experts, and airplanes, moving and flying upward, after the clouds that reside in the mid-region, that fly as the boats move on the sea, that fly high over and below the watery clouds. Be thou, thereby, prosperous in this world created by the Omnipresent God, and flier in both air and lightening." Yajur Veda, 10.19) (Please refer to the Chapter ' Advanced Concept in Hinduism)
The Rg Veda, the oldest document of the human race includes references to the following modes of transportation:
Jalayan - a vehicle designed to operate in air and water. (Rig Veda 6.58.3)
Kaara-
Kaara- Kaara- Kaara- Kaara- Kaara- a vehicle that operates on ground and in water. (Rig Veda 9.14.1)
Tritala- Tritala- Tritala- Tritala- Tritala- Tritala- a vehicle consisting of three stories. (Rig Veda 3.14.1)
Trichakra Ratha - Trichakra Ratha - Trichakra Ratha - Trichakra Ratha - Trichakra Ratha - Trichakra Ratha - a three-wheeled vehicle designed to operate in the air. (Rig Veda 4.36.1)
Vaayu Ratha- Vaayu Ratha- Vaayu Ratha- Vaayu Ratha- Vaayu Ratha- Vaayu Ratha- a gas or wind-powered chariot. (Rig Veda 5.41.6)
Vidyut Ratha-
Vidyut Ratha- Vidyut Ratha- Vidyut Ratha- Vidyut Ratha- a vehicle that operates on power. (Rig Veda 3.14.1).
Kathasaritsagara refers to highly talented woodworkers called Rajyadhara and Pranadhara. The former was so skilled in mechanical contrivances that he could make ocean crossing chariots. And the latter manufactured a flying chariot to carry a thousand passengers in the air. These chariots were stated to be as fast as thought itself.
(source: India Through The Ages: History, Art Culture and Religion - By G. Kuppuram p. 532-533).
According to Dr. Vyacheslav Zaitsev: "the holy Indian Sages, the Ramayana for one, tell of "Two storied celestial chariots with many windows" "They roar like off into the sky until they appear like comets." The Mahabharata and various Sanskrit books describe at length these chariots, "powered by winged lighting...it was a ship that soared into the air, flying to both the solar and stellar regions."
(source: Temples and Spaceships - By V. Zaitsev - Sputnik, Jan. 1967 and Hinduism in the Space Age - By E. Vedavyas p. 31-32). For more refer to chapters on Sanskrit and War in Ancient India. Also Refer to Vymanika Shashtra - Aeronautical Society of India.

http://www.hinduwisdom.info/Vimanas.htm#Introduction:

Monday, November 21, 2011

'ఆంగ్ల సరస్వతి' ఆరాధన - రామచంద్ర గుహ

మోహన్‌దాస్ కరంచంద్ గాంధీ, ఆయన సతీమణి, వారి పిల్లలు గత శతాబ్ది మొదటి దశకం నడిమి సంవత్సరాలలో జోహాన్స్‌బర్గ్‌లో ఇంగ్లీషు వారైన పోలక్ దంపతుల (హెన్రీ, మిల్లీ)తో కలిసి ఒకే ఇంటిలో ఉన్నారు. ఆ ఇంగ్లీష్ కుటుంబంతో తమ సహ జీవనం గురించి తదనంతర కాలంలో గాంధీ ఇలా రాశారు: 'పిల్లల విద్యాభ్యాసం ఆంగ్ల మాధ్యమంలో జరగడం వాంఛనీయమా కాదా అనే విషయమై హెన్రీ పోలక్, నేనూ తరచు తీవ్రంగా చర్చిస్తుండేవాళ్ళం.

పిల్లలు, బాల్యం నుంచి ఆంగ్లంలోనే ఆలోచించడానికి, మాట్లాడడానికి శిక్షణ ఇచ్చే భారతీయ తల్లితండ్రులు తమ పిల్లలకూ, దేశానికి ద్రోహం చేస్తున్నారనేది నా సునిశ్చిత విశ్వాసం. అటువంటి తల్లిదండ్రులు తమ పిల్లలు, జాతి ఆధ్యాత్మిక, సామాజిక సంస్కృతికి వారసులు కాకుండా చేసి, దేశ సేవకు పనికిరానివారుగా చేస్తున్నారు. ఈ ప్రగాఢ విశ్వాసాల కారణంగా నేను నా పిల్లలతో ఎప్పుడూ గుజరాతీలోనే మాట్లాడే వాణ్ణి. పోలక్‌కు ఇది ఎంతమాత్రం నచ్చేది కాదు. నేను వారి భవిష్యత్తుకు హాని చేస్తున్నానని పోలక్ భావించేవారు.

పిల్లల విద్యాభ్యాసం బాల్యం నుంచీ ఇంగ్లీష్‌లో జరిగితే జీవిత గమనంలో వారు ఇతరుల కంటే ముందంజలో ఉండి గొప్ప ప్రయోజం పొందుతారని పోలక్ వాదిస్తుండేవారు. నన్ను ఒప్పించడంలో ఆయన విఫలమయ్యారు'. గాంధీ ఇంకా ఇలా రాశారు: 'పిల్లలు ఇంటి వద్ద గుజరాతీలోనే మాట్లాడాలని, ఆ భాషలోనే చదువుకోవాలని నేను ఎంతగా పట్టుబట్టినప్పటికీ ఆంగ్ల భాషలో మాట్లాడడం, రాయడంలో మా పిల్లలు మంచి ప్రావీణ్యం సంపాదించారు. నిత్యం ఇంగ్లీషు స్నేహితులతో కలసిమెలసి ఉండడం వల్లను, ఇంగ్లీషు ప్రధాన భాషగా ఉన్న దక్షిణాఫ్రికాలో నివశిస్తుండడం వల్లను వారికది సాధ్యమయింది'.

గాంధీ, పోలక్ మధ్య చోటుచేసుకున్న ఈ వ్యక్తిగత చర్చకు దశాబ్దాలుగా చాలా బహిరంగ ప్రతిధ్వనులు ఉన్నాయి. ఆంగ్ల భాష పట్ల అనురక్తి పరాయి పాలనలో ఉన్న ప్రజల మనస్తత్వాన్ని ప్రతిబింబిస్తుందా లేదా అనే విషయమై గాంధీ, రవీంద్రుడు 1920ల్లో పత్రికల్లో చర్చించారు. భారతీయులు ఇంగ్లీషుకిస్తున్న ప్రాధాన్యం పారతంత్య్ర మనస్తత్వాన్ని తెలియజేస్తుందని గాంధీ అభిప్రాయపడగా భారతీయులు తమ ప్రశస్థతను సమున్నతం చేసుకోవడానికి మాతృభాషేతర భాషల, సాహిత్యాల గొప్పతనాన్ని కూడా ఆవాహన చేసుకోవాలని విశ్వకవి వాదించారు.

స్వాతంత్య్రానంతరం ఈ భిన్న వైఖరుల మధ్య ఘర్షణ తీవ్రమయింది. భారతదేశం నుంచి ఆంగ్ల భాషను పూర్తిగా బహిష్కరించడానికి సోషలిస్టు నాయకుడు రామ్ మనోహర్ లోహియా 'అం గ్రేజీ హఠావో' ఉద్యమాన్ని ప్రారంభించారు (బ్రిటన్ సార్వభౌమాధినేత రెండో ఎలిజబెత్ రాణి భారత్‌ను సందర్శించిన సందర్భం గా లోహియా ఆ ఉద్యమాన్ని తీవ్రతరం చేశారు) లోహియా ఉద్యమానికి తమిళనాడు రాజకీయవేత్తలు, మేధావులు ధీటుగా ప్రతిస్పందించారు.

ఆంగ్ల భాషను బహిష్కరిస్తే హిందీ భాషీయు లు దక్షిణ, పశ్చిమ, తూర్పు భారత రాష్ట్రాలపై వలసవాద పెత్తనం చేస్తారని తమిళ తంబీలు భావించారు. లోహియా వలే ప్రతిభావంతుడైన ఇ.వి.రామస్వామి నాయకర్ (పెరియార్) అనుయాయులు తమిళనాడులో హిందీ చిహ్నాలన్నిటినీ చెరిపివేశారు.

పెరియార్ పాత ప్రత్యర్థి సి.రాజగోపాలాచారి హిందీ వ్యతిరేక ఉద్యమంలో ప్రముఖ పాత్ర వహించారు. భారత్‌లోని వివిధ రాష్ట్రాల మధ్య, భారత్, ఇతర దేశాల మధ్య భావ ప్రసార మాధ్యమంగా ఆంగ్ల భాషనే ఉపయోగించుకోవాలని ఆయన వాదించారు. ఆంగ్ల భాష విదేశీ భాష అని, అంతేకాక అది సామ్రాజ్యవాద భాష అన్న వాదనకు రాజాజీ ఇలా సమాధానమిచ్చారు: 'చదువుల తల్లి సరస్వతి మానవాళి మాట్లాడే భాషలన్నిటికీ జన్మనిచ్చినందున ఇంగ్లీష్ భాషనూ మన సొంత భాషగానే భావించాలి'.

ఆ చర్చ కొనసాగుతోంది. కర్ణాటకలో పలువురు ప్రముఖ మేధావులు ముఖ్యంగా నవలా రచయిత యు.ఆర్.అనంతమూర్తి ఉన్నత పాఠశాలలో ప్రవేశించేంత వరకు బాలలు తమ మాతృభాషలోనే విద్యాభ్యాసం చేయాలని గట్టిగా అభిప్రాయపడ్డారు. లేని పక్షంలో వారు తమ సామాజిక, ఆధ్యాత్మిక మూలాలతో సంబంధాలను కోల్పోతారని ఆయన వాదించారు (గాంధీ అభిమాని అయిన అనంతమూర్తి లోహి యా మాజీ శిష్యులలో ఒకరు.

అయితే తన వాదనలను మౌలిక చింతన, ఉపజ్ఞతో చేసే మేధావి). మరో వైపు దళిత బుద్ధి జీవులు, కన్నడాన్ని ప్రోత్సహించడం ఆధునిక విద్య తమకు అందుబాటులో లేకుండా చేసేందుకు ఉన్నత వర్గాల వారి పన్నాగమని గట్టిగా భావిస్తున్నారు. ఒకప్పుడు బ్రాహ్మిన్స్ తమకు సంస్కృతాన్ని అందుబాటులో లేకుండా చేశారని, వారి వర్తమాన వారసులు దళితులకు ఆధునిక అంతర్జాతీయ భాష ఇంగ్లీషు అందుబాటులో లేకుండా చేయాలని ఆశిస్తున్నారని దళిత మేధావులు విమర్శిస్తున్నారు.

అణగారిన వర్గాల వారు విదేశీ భాష ఆంగ్లాన్ని సమర్థించడం ఉత్తర భారతావనిలో చాలా ఆసక్తికరమైన రూపాన్ని తీసుకొంది. రచయిత - ఉద్యమకారుడు అయిన చంద్రభాన్ ప్రసాద్ తన సొంత రాష్ట్రమైన ఉత్తరప్రదేశ్‌లో 'ఇంగ్లీష్ సరస్వతి' (గాడెసెస్ ఇంగ్లీష్)కి ఒక ఆలయాన్ని నిర్మించారు. ఆంగ్ల భాషను లోతుగా, సమగ్రంగా అభ్యసించడం ద్వారా దళితులు సకల అణచివేతల నుంచి సంపూర్ణ విముక్తి పొందగలరని చంద్రభాన్ ప్రసాద్ విశ్వసిస్తున్నారు.

ఆంగ్ల మాధ్యమంలో విద్యాభ్యాసం విషయమై జోహాన్స్‌బర్గ్‌లో గాంధీ, పోలక్‌ల మధ్య చర్చ జరిగిన శతాబ్దం అనంతరం భారత్‌కు, భారతీయులకు ఇంగ్లీషు ఉపయుక్తత గురించి వాదప్రతివాదాలు కొనసాగుతున్నాయి. అప్పటికీ ఇప్పటికీ సమాజమూ, చరిత్రా చాలా దూరం ప్రయాణించాయి. అలాగే ఆంగ్ల భాషా అవసరంపై చర్చ కూడా బాగా పురోగమించింది. గాంధీ కాలం నాటికి ఇప్పటికీ మూడు ముఖ్యమార్పులు మనకు స్పష్టంగా కనపడతాయి.

మొదటిది- గతంలో కంటే ఇప్పుడు కులాంతర, మతాంతర, ప్రాంతేతర వివాహాలు ముఖ్యంగా మధ్యతరగతి, ఉన్నత వర్గాల వారిలో చాలా ఎక్కువగా జరుగుతున్నాయి. ఒక గుజరాతీ వ్యక్తి ఒక తమిళ భాషీయురాలిని వి వాహం చేసుకున్నా, ఒక బెంగాలీ మహిళ ఒక మళయాళీ వ్యక్తిని పెళ్ళిచేసుకున్నా వారి పిల్లలు, మొత్తం కుటుంబం ఆంగ్ల భాషలోనే మాట్లాడుకోవడం అనివార్యమవుతుంది. రెండోది-రవి అస్తమించని బ్రిటిష్ సామ్రాజ్యం అంతరించింది.

ఆంగ్ల భాష ప్రపంచ భాషగా వర్ధిల్లుతున్నా, వర్తమాన యుగపు మహాశక్తిమంతమైన సామ్రాజ్యవాద శక్తిగా బ్రిటన్ స్థానంలో అమెరికా వెలుగొందుతోంది. ఇంగ్లీష్‌ను బ్రిటిష్ యాసలో మాట్లాడినా లేదా అమెరికన్ యాసలో సంభాషించినా ప్రపంచవ్యాప్తంగా వివిధ జాతుల ప్రజలు పరస్పర భావప్రసార వాహికగా ఆ భాషకే ప్రాధాన్యమిస్తున్నారు. మూడో మార్పు పేద ప్రజల్లో ఇంగ్లీష్ నేర్చుకోవాలన్న మహాఆరాటం అంతకంతకూ అధికమవుతుండడం (భారతీయ పరిస్థితుల నేపథ్యంలో ఇదే చాలా ముఖ్యమైన మార్పు).

పాఠకులు తమ సొంత అనుభవం నుంచి ఈ మార్పును గుర్తించగలరు. తమ గృహాలలో పనిచేసే సేవకులు, వారి పిల్లలకు ఇంగ్లీష్ చదువు చెప్పించడానికి ఎంతగా ఆరాటపడుతున్నారో, అందుకు ఎంతగా శ్రమిస్తున్నారో ప్రత్యేకంగా చెప్పనవసరం లేదు. తమ పిల్లలు తమ వలే సేవక వృత్తిలో బతకడానికి పేదలు విముఖంగా ఉండడమే ఇందుకు కారణం. వంశపారంపర్య బానిసత్వం నుంచి బయటపడి సమాజంలో హుందాగా బతకడానికి, ఉన్నతస్థాయికి చేరుకోవడానికి తమ పిల్లలను ఆంగ్ల మాధ్యమంలో విద్యావంతులను చేయడమే ఏకైక మార్గంగా బడుగువర్గాల వారు గట్టిగా భావిస్తున్నారు. సకల కులాలు, సామాజికవర్గాలవారిలో ఆంగ్లభాషా ఆరాటం ప్రగాఢంగా ఉంది.

ఇంగ్లీష్‌చదువు పట్ల పేద ముస్లింలు ఎంత ఆసక్తితో ఉన్నారో పేద దళితులు, ఆదివాసీలు కూడా అంతే ఆసక్తితో ఉన్నారు. ఒకరు అంగీకరించినా అంగీకరించకపోయినా ఆంగ్ల భాషలో విద్యాభ్యాసానికి సమాజంలోని పేదవర్గాలలో పెరుగుతోన్న ఆరాటాన్ని ఎవరూ అడ్డుకోలేరు. భారతీయ బాలల ఊహాపోహలనుంచి లేదా విద్యాభ్యాస అనుభవాల నుంచి ఆంగ్లాన్ని పూర్తిగా బహిష్కరించడానికి తాము ప్రారంభించిన పోరాటంలో లోహియా, ఆయన అనుచరులు విజితులయ్యారు. గాంధీ, పోలక్‌ల భిన్నవైఖరుల మధ్య ఒక విధమైన రాజీని ఎవరైనా ఇప్పటికీ అభిలషించవచ్చు.

భాషా పరంగా, సాహిత్య సంప్రదాయాల పరంగా అసాధారణ వైవిధ్యమున్న దేశం మనది. అయితే జీవన కార్యకలాపాల్లో ఒక భాషకే ప్రాధాన్యమిస్తూ మిగతాభాషలను నిర్లక్ష్యం చేస్తున్నాము. మధ్యతరగతి, ఉన్నతవర్గాల భారతీయులలో అత్యధికులు ఇంగ్లీష్‌ను మాత్రమే మాట్లాడడం చాలా సిగ్గుచేటు; బడుగు, శ్రామిక వర్గాల వారిలో అత్యధికులకు ఆంగ్లమాధ్యమంలో విద్యాభ్యాసానికి అవకాశాలు అందుబాటులో లేక పోవడమూ అంతే సిగ్గుచేటు.

సరే గాంధీగారి పిల్లలు, గుజరాతీలోనే మాట్లాడాలని, చదువుకోవాలని తమ తండ్రి ఎంతగా పట్టుబట్టినప్పటికీ వారి జోహాన్స్‌బర్గ్ ప్రజాభాష (లింగ్వాఫ్రాంకా)లో ప్రావీణ్యం సాధించారు. ప్రావీణ్యులయ్యారు. అదృష్టవశాత్తు అది ప్రపంచ ప్రజాభాష-ఇంగ్లీష్. భారతీయులు నివశిస్తున్న వర్గపరమై న, భాషాపరమైన పరిధుల్లో ద్విభాషా వాదం, బహుభాషా వాదం ను ప్రోత్సహించడం చాలా కష్టమైన పని.

ఉన్నత వర్గాలవారి పిల్ల లు కొద్ది పాటి హిందీ (లేదా మరాఠీ లేదా కన్నడ) భాషా పరిజ్ఞానాన్ని సంపాదించుకోవడం సులువే; అయితే ఆ భాష లేదా భాషలను సమగ్రంగా, ఆ భాష(ల)లోని సాహిత్యాన్ని చదవగల పరిజ్ఞానాన్ని సంపాదించుకొంటే వారు మరింత విశాల ఆలోచనాపరులవుతారు కదా. బడుగు, శ్రామిక కుటుంబాల పిల్లలు ప్రయోజనకరమైన పరిజ్ఞానానికి మించి ఆంగ్ల భాషను నేర్చుకోవడానికి వారి ఆర్థిక స్తోమత, సామాజిక పరిస్థితులూ అవరోధంగా ఉన్నాయి.

గాంధీ ఆదర్శప్రాయుడైన తండ్రిగా ప్రసిద్ధుడేమీ కాదు. అయితే భాషా కౌశలాల విషయంలో ఆయన పిల్లలు ఇతర భారతీయుల కంటే చాలా అదృష్టవంతులు. ద్విభాషీయత- ఇంటిలో మాట్లాడుకొనే భాషతో పాటు, నివశిస్తున్న నగరంలోని ప్రజాభాష) వారికి సహజంగా సమకూరింది. అయితే వర్తమాన భారతదేశంలో అర్థవంతమైన ద్విభాషీయత అత్యధికులకు అంటరానిదిగానే ఉండిపోయింది.

(ఆంధ్రజ్యోతికి ప్రత్యేకం)

https://www.andhrajyothy.com/EditorialShow.asp?qry=2011/nov/6/edit/6edit2&more=2011/nov/6/edit/editpagemain1&date=11/6/2011

భారతీయ 'బహుళజాతి' జయపతాక - భరత్ ఝన్ ఝన్‌వాలా

ఎంత మార్పు! ఇరవై సంవత్సరాల క్రితం విదేశీ ప్రత్యక్ష పెట్టుబడుల (ఎఫ్‌డిఐ) విషయమై మన దేశ ఆర్థికవేత్తలలో తీవ్ర వాదోపవాదాలు నడిచాయి. ఆనాడు ఆర్థిక వ్యవస్థలోకి ఎఫ్‌డిఐని అనుమతించారు. దీనివల్ల మన దేశం మరోసారి వలసపాలనలోకి వెళ్ళిపోయే ప్రమాదముందని స్వదేశీ వాదులు విమర్శించారు. బహుళజాతి కంపెనీలు దేశంలోకి ప్రవేశించి దేశీయ కంపెనీలను అణచివేస్తాయని వారు వాదించారు. వచ్చిన లాభాలను విదేశీ కంపెనీలు తమ స్వదేశానికి తరలిస్తాయని దీని వల్ల మన ఆర్థిక వ్యవస్థ అమితంగా నష్టపోతుందని వారు ఆందోళన వ్యక్తం చేశారు. అయితే ఇవి నిరాధార భయాందోళనలని రుజువయింది. మన దేశం ప్రశంసనీయమైన మధ్యేమార్గం అనుసరించడం వల్ల ఎఫ్‌డిఐ, దేశీయ పెట్టుబడులకు మధ్య ఆరోగ్యకరమైన పోటీ నెలకొంది. బహుళ జాతి సంస్థలు మన కంపెనీలను అణచివేయడం కాదు కదా మన కంపెనీలే ప్రపంచ వ్యాప్తంగా వివిధ దేశాలలో తమ పెట్టుబడులను పెద్ద ఎత్తున పెట్టే స్థితికి ఎదిగాయి.


మన దేశంలో విదేశీ కంపెనీల ఎఫ్‌డిఐ 2009-10లో 18.8 బిలియన్ డాలర్ల నుంచి 2010-11లో 7.1 బిలియన్ డాలర్లకు తగ్గిపోయాయి. అంటే 62 శాతం తగ్గిపోయాయన్న మాట. ఇదే సమయంలో విదేశాల్లో భారతీయ కంపెనీల ఎఫ్‌డిఐ 144 శాతం పెరిగాయి. అంటే విదేశాల్లో మన కంపెనీల పెట్టుబడులు 18 నుంచి 43.92 బిలియన్ డాలర్లకు పెరిగాయి. గత ఏడాది మన కంపెనీలు స్వీకరించిన ఎఫ్‌డిఐ కంటే ఆరు రెట్లు ఎక్కువగా విదేశాలకు తమ పెట్టుబడులను పంపాయి. విదేశాల్లో మన కంపెనీల ఎఫ్‌డిఐ పెరగడం అవి ప్రపంచ అగ్రగాములుగా ఆవిర్భవిస్తున్నాయనడానికి సూచన. ఇరవై ఏళ్ళక్రితం మన ప్రభుత్వం ప్రారంభించిన సరళీకృత ఆర్థిక విధానాల మూలంగా అవి విదేశీ బహుళజాతి సంస్థల నుంచి ఎదురైన పోటీకి కునారిల్లిపోలేదు. పైగా ఆ విదేశీ సంస్థలను వాటి స్వదేశాల్లోనే సవాల్ చేయగలుగుతున్నాయి. 1990ల్లో విదేశీ ప్రత్యక్ష పెట్టుబడుల విషయమై జరిగిన చర్చలో ఏ పక్షమూ 'విజయం' పొందక పోవడం వల్లే ఇటువంటి పరిస్థితి ఏర్పడింది.

భారతీయ పారిశ్రామికులు, వ్యాపారవేత్తల్లో ఇప్పుడొక నూతన ఆత్మవిశ్వాసం నిండుగా తొణికిసలాడుతోంది. స్వదేశీ ఆర్థికవేత్తలు వర్తమాన వాస్తవాలకు అనుగుణంగా ఆలోచించడం లేదన్న విషయాన్ని ఇది స్పష్టం చేసింది. విదేశీ ప్రత్యక్ష పెట్టుబడులతో సమకూరే స్వల్పకాలిక ప్రయోజనాల కంటే దీర్ఘకాలిక సమస్యలు చాలా తీవ్రంగా ఉంటాయనేది వారి వాదన. ఎఫ్‌డిఐ లాభాలను విదేశీ కంపెనీలు తమ స్వదేశానికి తరలించడం అనివార్యం కనుక మనం సమస్యల పాలవుతామని స్వదేశీ ఆర్థికవాదులు అన్నారు.

అసలు ప్రభుత్వం ఎఫ్‌డిఐని ఎందుకు అనుమతించింది? దేశీయ కంపెనీలు అంతర్జాతీయ పోటీని ఎదుర్కొనేలా దేశీయ కంపెనీలను తీర్చిదిద్దేందుకు కాదు (లక్ష్యం ఇదే అయితే ఎఫ్‌డిఐని ఆహ్వానించవచ్చు); అవి తమకవసరమైన రుణాలను దేశీయ ద్రవ్య మార్కెట్‌లో సులువుగా పొందేందుకే ఎఫ్‌డిఐని అనుమతిస్తున్నారు కాబట్టే తాము అభ్యంతరం చెబుతున్నామని స్వదేశీ వాదులు అన్నారు. ఇక విచక్షణారహితంగా ఎఫ్‌డిఐని అనుమతించడం వల్ల మనకు అత్యాధునిక సాంకేతికతలు సమకూరవని వారు వాదించారు. ఏమైనా మన ఆర్థిక వ్యవస్థకు 'అనుకూలంగా' ఉండేలా బహుళజాతి సంస్థల పెట్టుబడులను అనుమతించాలనేది స్వదేశీ ఆర్థికవేత్తల డిమాండ్. ప్రభుత్వ మద్దతుతో గాక సొంత శక్తిపై ఆధారపడి అంతర్జాతీయ పోటీని ఎదుర్కొనే స్తోమతను దేశీయ కంపెనీలు సాధించుకోవడమే లక్ష్యంగా ఉండాలి. విదేశీ పెట్టుబడులను ఆకర్షించడం కాక మన పారిశ్రామిక, వ్యాపార సామర్థ్యాలను పెంపొందిచుకోవడమే లక్ష్యంగా ఉండాలని స్వదేశీ ఆర్థిక వేత్తలు వాదించారు.

స్వదేశీ ఆర్థిక వేత్తల ఆక్షేపణ మూలంగా మన ఆర్థిక వ్యవస్థను విదేశీ పెట్టుబడులకు తెరిచే ప్రక్రియ మందగించింది. బీమారంగంలో విదేశీ పెట్టుబడులను 25 శాతానికే పరిమితం చేయడమే ఇందుకొక ఉదాహరణ. ఇలా జరిగడం మన ఆర్థిక వ్యవస్థకు మేలుచేసిందా, హాని చేసిందా అనేది చెప్పడం కష్టం. శీఘ్రగతిన పూర్తిస్థాయిలో విదేశీ పెట్టుబడులను అనుమతించి ఉంటే పరిస్థితి ఎలా ఉండేది? మన వ్యాపార సంస్థలు కుప్పకూలిపోయివుండేవన్న అభిప్రాయం ఒకటి గట్టిగా ఉంది. ఏమైనా ఇటువంటి ప్రశ్నలకు సరైన సమాధానం లభించడం కష్టం.

వాటిని తర్కించడం వల్ల పెద్దగా ఉపయుక్తత కూడా ఏమీ ఉండదు. అదలా ఉంచితే మన కంపెనీలు విదేశీ బహుళజాతి సంస్థల పోటీని సమర్థంగా ఎదుర్కోవడమే కాదు వాటిని సవాల్ చేస్తున్నాయి. ఇప్పుడు మన ముందున్న సవాల్ ఏమిటంటే ఇతర వర్ధమాన దేశాలకు నాయకత్వాన్ని అందించడం. ఇతర దేశాల్లో పెట్టుబడులు పెట్టడంలో మనం పాశ్చాత్య బహుళజాతి సంస్థల మార్గంలో నడవకూడదు. పాశ్చాత్య కంపెనీలు 1960ల్లో ఆఫ్రికాలో, 1970, 80ల్లో లాటిన్ అమెరికాలో, 1990ల్లో తూర్పు ఆసియాలో పెద్ద ఎత్తున పెట్టుబడులు పెట్టాయి. ఇప్పుడు ఆయా దేశాల ఆర్థిక వ్యవస్థలు ఎలా ఉన్నాయో మరి చెప్పనవసరం లేదు. విదేశీ పెట్టుబడులను అడ్డు అదుపూ లేకుండా అనుమతించడం వల్ల ఆఫ్రికా, లాటిన్ అమెరికా, తూర్పు ఆసియా దేశాల్లో ని దేశీయ కంపెనీలు బహుళజాతి సంస్థల పోటీని ఎదుర్కొలేకపోయాయి. అంతేకాదు గట్టి పోటీనివ్వాలనే సంకల్పాన్నే కోల్పోయాయి.

మరి మన దేశం కొత్త బహుజాతి కంపెనీల సంస్కృతిని సృష్టించగలదా? వర్ధమానదేశాల్లో పెట్టుబడులు పెట్టి, ఆర్జించిన లాభాలను స్వదేశాలకు తరలించడమే పాశ్చాత్య బహుళజాతి కంపెనీల లక్ష్యంగా ఉంది. దీనివల్ల తమకు ఆతిథ్యమిచ్చిన దేశాలు ఎన్ని విధాలా నష్టపోయినా అవేమీ పట్టించుకోవడం లేదు. వర్థమానదేశాల అభివృద్ధికి పాశ్చాత్య కంపెనీలు చేస్తున్న దోహదం చాలా చాలా స్వల్పం. నిజానికి చేస్తున్న మేలు కంటే హానే ఎక్కువ. విదేశాల్లో పెట్టుబడులు పెడుతోన్న భారతీయ కంపెనీలకు రెండు ప్రత్యామ్నాయాలు ఉన్నాయి. ఒకటి-పాశ్చాత్య కంపెనీల విధానాలనే అనుసరించడం. తద్వారా తాము ఆర్జించిన లాభాలను స్వదేశానికి తరలించి, ఆతిథేయ దేశ సమస్యలను నిర్లక్ష్యం చేయడం. రెండోది- తాము పెట్టుబడులుపెడుతున్న దేశం కూడా ఆర్థికంగా పురోగమించేందుకు దోహదం చేయడం. అంటే అక్కడ ఆర్జించిన లాభాలను పూర్తిగా కానప్పటికీ గణనీయంగా సంబంధిత దేశంలోనే మళ్ళీ మదుపు చేయడం.

(ఆంధ్రజ్యోతికి ప్రత్యేకం)

https://www.andhrajyothy.com/EditorialShow.asp?qry=2011/nov/8/edit/8edit2&more=2011/nov/8/edit/editpagemain1&date=11/8/2011